Pierwsze wystąpienie na InternetBeta w Rzeszowie dot. wyszukiwarki Wolfram.
Jon McLoone podzielił wiedzę na:
– opnie
– fakty
– metody – jak coś robic, zdolnosci, przepisy,
– rozumienie – to, co ludzie robią z poprzednimi rzeczami
Celem Wolfram Alpha jest zając się faktami i metodami (stosowanymi); chodzi o to, żeby nie oceniali faktów ani pojedynczy ludzie (Google), ani społeczności – Web2.0. Ma to za nas robic Wolfram Alpha!
Obliczenia wyszukiwarki Wolfram to:
– znajdowanie relewantnych informacji
– tworzenie nowej wiedzy
– łączenie różnych gałęzi wiedzy
– aplikowanie wiedzy
Potem McLoone pokazywał, jak można wydobywac statyczną wiedzę z ich wyszukiwarki. Niestety, jego przykłady były bardzo encyklopedyczne;
Tworzenie nowej wiedzy to wpisywanie dowolnych równań, które na stronie są rozkładane na czynniki pierwsze. To jak dotychczas zdaje się byc najbardziej problematyczne. Ale Wolfram nieźle sobie radzi z łączeniem wiedzy – jeżeli są dowolne dwa zbiory informacji, Wolfram stara się je połączyc (spróbujcie). Aplikowanie wiedzy było pokazywane na przykładzie kosztów związanych z nieruchomościami.
Po co ty wszytko? McLoone pokazał przykład firmy, która posiada za dużo wiedzy, żeby ją skonsumowac. Analitycy nie dają sobie rady i tu ma wejśc za nich Wolfram;) Ma więc przejąc rolę analityków;)
Z drugiej strony to ma online tłumaczyc co się dzieje i robic właściwe obliczenia dla podanych przez użytkownika danych, sprawdzcie „Social Choice Theory”.
Najciekawsze (i najbardziej niebezpieczne) było na samym końcu: wiedza (math) to nie obliczenia; wg prelegenta uczniom powinna się pokazywac, co daje matematyka, a nie jak ona działa dokładnie – to inne rozłożenie akcentów: użytkownik ma umiec zaplikowac i zadziałac, a nie rozumiec;) Uwaga! Za jakiś czas ma powstac profesjonalna wersja Wolfram Search – z której będzie można ściągac surowe dane;)
Żniwiarz 